Mutfak Cadıları – Temmuz 2010
… Yedi yaşından küçük çocukların yenidünya prensipleri dâhilinde büyütecek ve terbiye edecek müesseselerimiz var mıdır? … Zamanın aişet ihtiyacıyla sabahleyin erkenden çocuklarını mahallesinin himayesine bırakarak, alaca karanlıkta işe giden amele kadınların yavruları, en ziyade mehâlike ma’ruz kalan masum bir zümredir. … O halde ne yapmalıyız? Bize bahçeler lâzım, bir iki park – o da büyüklerin zevklerine ve eğlencelerine muhassesdir- bizim içim kâfi değildir. … Meselâ bir kaç civar mahallenin istifade edeceği yerlerde ufak himmetlerle çocuk bahçeleri tanzim edilebilir. … Mekteb dönüşü bu bahçelerde toplanacak çocuklar, orada terbîyevi oyunlar oynayacak düzgün sahalar, çabuk yetişen ağaç gölgeleri, kum havuzları ve bütün bunları idare edecek ve onlara temizliği intizâmı telkin eyleyecek bir iki mürebbiye bulurlarsa kâfidir. Bilhassa alacak karanlıkta işlerine gitmeğe mecbur olan amele kadınların küçük çocuklarına muhafaza edecek –garderie-ler, bu bahçelerin bir köşesine yapılacak ilk binalar olmalıdır” Nezihe Muhiddin (Yeni Harflerle Kadın Yolu/ Türk Kadın Yolu, 2009: 96).
