Hülya Osmanağaoğlu
9 gün süren sokağa çıkma yasağı, evlerin aşırı sıcak banyolarında sadece alt bezleriyle yatırılan bebekler, kuyuların diplerindeki çamurlu suları tülbentlerle süzerek içen ve tek odaya sıkışmış onlarca insan, bahçede abdest alırken keskin nişancılarca vurulan yaşlı kadın, annesiyle babaannesinin ölülerinin arasında saatlerce yaralı yatan bebek… Daha niceleri… Hepsini okumuştuk gitmeden önce ama yaşayanlardan dinlemek bir başka ağırlık yarattı yüreklerimizde.
Barış için Kadın Girişimi’nin politik dayanışmanın yanı sıra duygu paylaşımını da olanaklı kılan ve hepimize “ne iyi oldu” dedirten örgütlenmesiyle 150 kadın Cizre’ye gittik. Yukarıda yazdıklarımdan çok daha fazlasını hem Cizre kuşatması süresince özgür medya hem de birlikte Cizre’ye gittiğimiz kadın arkadaşlar yazdı/yazıyor. Biraz gördüklerimden ne anladığımı/hissettiğimi paylaşmak istiyorum…
…Türkiye sosyalist hareketi yaşadığı her politik ayrışmada tezlerini Marksist-Leninist külliyattan alıntılarla doğrulamaya çalışır. Neredeyse her eğilim aynı cümleleri ayrı yorumlamakta ustalaşmıştır. Ancak hepsinin okuduğundan aynı anlamı çıkardığı yegâne yazılar Clara Zetkin’in kadın sorunu üzerine fikirleri olagelmiştir. Sosyalist sol Kollontay’ın kadınlar için söylediklerinden pek haz etmez, fazlasıyla feminist bulur, Lenin’in konu üzerine sınırlı sayıdaki sözü ve yazısı ise tartışmalarda referans verilecek kadar detaylı değildir. Bu nedenle özellikle de feministlerle yürütülen tartışmalarda her daim başvuru kaynağı Zetkin’in yazılarıdır. Kuşkusuz bu yazılarda öne sürülen tezler için feministtir demek mümkün değil. Ancak yazıldıkları dönemdeki toplumsal mücadelenin gerilimleri, sınıfsal çelişkilerin boyutu göz önünde bulundurulduğunda sosyalist solun yorumladığı gibi anti-feminist bir vurguya da sahip değildir. Tam tersine sınıf mücadelesinin yükseldiği bir dönemde işçi sınıfından kadınların gündemlerinin ve taleplerinin nasıl oluştuğu üzerine Zetkin’in yaptığı analizler, kadın hareketine her dönem için önemli katkılar sunar. Clara Zetkin’in görüşleri Türkiye’de hakkında yazılan biyografler dışında sadece kadın sorunu başlıklı derlemelerde Marks, Engels, Lenin ve Stalin’den sonra kendine yer bulabildi. Bu derlemelerdeki alıntıların da kadınların ezilmişliği ve sosyalizm mücadelesine katılımları üzerine yazdığı yazılarının çok sınırlı bir kesimi oluşturduğunu söylemek gerekiyor.