Yıl 1988 “Bağır Herkes Duysun” kitabı Kariye Şenliği’nden elde edilen gelirle basıldı.
SON SÖZ
Aile ‘içi dayak yaygın ve meşru. Aile içi şiddet hiç bir gerekçeyle geçiştirilemeyecek ölçüde yoğun ve sürekli bir işkence.
Nedenleri erkeğin ya da kadının özel durumuyla ilgili değil. Ne sadece alkolikler, ne sadece işsizler, ne de sadece “kötü». adamlar dövüyor,
Her türden erkek bu hakkı kendisinde görebiliyor ve bu «hakkı» kullanabiliyor.
Ve dayak sürüyor.
Kurtulmak isteyenlerin önünde çeşitli engeller var. Bütün bu engeller ile kuşatılmış kadın yapayalnız. Bu kuşatmayı yarmanın tek bir yolu var: DAYANIŞMAK, ÖRGÜTLENMEK.
Dayak erkeğin hakkı değil suçudur. Haklı dayak yoktur. Öyleyse, dayak yiyorsak bunun için utanmamalıyız, suçluluk duymamalıyız. Kendimize güvenmeliyiz, kararlı olmalıyız, başka kadınlarla konuşmalı. bu şiddeti özel hayatımızın dışına çıkarmalıyız. Bunlar kurtulmanın İLK ADIMLARIDIR.
“Dövülen kadın gelinlikle girilen evden kefenle çıkmanın kadının kaderi olduğunu reddedip, tek başına ayakta durmak istediğinde, çevresinde onunla dayanışacak kadınlar olmalıdır. Kadınlar evin dışına çıkınca sokakta kalmamalıdır. Bunu sağlayabilmek için örgütlenmeliyiz.
Dayağa karşı en büyük silahımız dayanışmamızdır.
KADINLAR DAYAĞA KARŞI DAYANIŞMAYA!